Najveća zabilježena solarna oluja u historiji, Carringtonov događaj, bila je rjeđi i ekstremniji fenomen nego što smo mislili.
Početkom septembra 1859. Zemljinu atmosferu pogodila je ogromna solarna baklja i izbačaj koronalne mase. Oluja je uništila telegrafske mreže u SAD-u, neke pripadnike telegrafa udarila je struja, a polarna svjetlost bila je vidljiva sve do Srednje Amerike.
Da se tako nešto dogodi danas, došlo bi do katastrofalnih posljedica u praktičnom smislu jer bi oluja onesposobila satelite, komunikacijske sisteme i električne mreže, piše New Scientist.
Većina onog što znamo o Carringtonovom događaju proizlazi iz opisa tadašnjih astronoma, poput Engleza Richarda Carringtona, ili magnetskih snimaka iz zvjezdarnice u Indiji. No, ni jedan od ovih izvještaja ne sadrži detaljne informacije koje bi mogle ukazati na tačan magnetski intenzitet oluje, tako da je do sada bilo teško precizno odrediti jačinu događaja i usporediti ga s onima iz savremene historije.
Stoga su Ciaran Beggan iz Britanskog geološkog instituta i njegovi kolege digitalizirali snimke na papiru Zemljinog magnetskog polja tokom Carringtonovog događaja snimljene iz dva opservatorija u Londonu, u Kewu i Greenwichu. Intenzitet i brzina promjene u magnetskom polju tokom oluje ukazali su na to da se radilo oluji koja se događa u najmanju ruku jednom u 100 ili čak jednom u 1000 godina.
(Vijesti.ba)